3

Con ese yo, con ese vos

Posted by Tefi Cabanne on 24.6.09
Y quizás alguna noche de estas me encuentre conmigo misma. Me sienta a charlar de aquellos temas que siempre postergamos. Ella y yo, para sernos sinceras, para desquitarnos de tantas cosas. Entre sueños me vi feliz. Entre humo pude reconocerte. Entre lágrimas pude enfocar tu imagen y algo me llevó a cerrar los ojos. Quizás algún día de estos me encuentre con vos. Con ese vos que todavía no conociste. Tal vez me siente a charlar de aquellos temas que siempre posponemos. Él y yo, para sernos sinceros, llorar y hasta callar. Entre ilusiones creí verte y no te pude aferrar. Es que por ahí nunca fue, es que acaso “habrá que nunca debe haber habido tantas cosas por haber”.
Y cuando te encuentre, cuando nos sentemos, cuando charlemos… espero seguir siendo la misma. Ojalá vos ya te hayas llegado a conocer. Deseo volver a mirarte fijamente y ver más allá. Anhelo volver a vivir. Quiero volver a querer. Pretendo volver a amar. Trato de volver a caminar. Intento no volver a tropezar.

0

De mí...

Posted by Tefi Cabanne on 18.6.09
Irse y volver. Terminar y comenzar. Empezar y acabar. Recordar y olvidar. Gritar y callar. Reirse y llorar. Correr y parar. Cegar y mirar. Censurar y permitir. Besar y abrazar. Agarrar y soltar. Caerse y saltar. Bailar y cantar. Irse sin volver. Despedirse sin regresar. Terminar sin comenzar. O comenzando a terminar. Acabar sin empezar. O empezando a acabar. O empezando a empezar. A empezar y a iniciar. A iniciar y querer. A querer y vivir. A vivir y sentir. A sentir y a asumir. A asumir y temer. A tener sin amar. A no amar y extrañar. A extrañar y a necesitar. A necesitar sin querer. A sin querer, pensar. A pensar y convencerme. A convencerme sin creer. A no creer y tener ganas. A tener ganas y sufrir. A sufrir sin llorar. A no llorar y sonreir. Sonreir y divertirme. Divertirme sin disfrutar. No disfrutar y seguir. Seguir y empezar. Empezar a pensar. Pensar en comenzar. A comenzar sin pensar.

2

El tiempo

Posted by Tefi Cabanne on 17.6.09
Maldito,
que ganas de tenerte, de que te detengas
que ganas de que corras,
que ganas de no sentirte, de manejarte.
No creas que no sabemos tus métodos de manipulación,
nos das lo mejor para llevártelo a tu disposición,
mas no nos subestimes, en remotos casos te hemos vencido,
pero aun así, tienes la posibilidad de ganar, de llevarte todo
el amor, la felicidad, el odio, la tristeza.
Te ries, disfrutas, pero ojo,
que aunque vallas rápido, o te detengas,
no podrás quitarnos el tiempo que nos diste.


Un mail que quise compartir.

0

Sin tropiezos ni dudas

Posted by Tefi Cabanne on 10.6.09
Si pudiera correr a abrazarte… sólo para sentir tus manos en mi espalda. Si no encuentro alguna otra forma de descargarme es que quizás me llenas más de lo que ambos creemos. No descubro algo completamente tranquilo porque tampoco voy por la vida buscándolo. Creo que tropecé sola y te cruzaste a ayudarme. Eso en verdad te hizo distinto, o mejor dicho, fue el motivo por el cual empecé a verte diferente. No creía en vos… mucho menos en nosotros. Soy consciente que nadie sabe lo que vendrá, aunque sospecho que el que supone adivinar el mañana no soy yo; porque evidentemente no me interesa tampoco saberlo.
Hubo un día en que me levanté confundida. Hubo otro en el que me levanté entusiasmada. Y llego siempre a la conclusión de que aquella incertidumbre permanente de la que hablé en algún momento, parece no querer irse. Le dará miedo dejarme sola. No podrá estar sin presionarme a cada instante. Quiero que se de cuenta que esta vez decido irme. Necesito estar calma y paciente, sin ese dilema que me persigue.
Me vuelvo a acomodar y ya una vez enderezada, decido avanzar. Con o sin vos, ahora tomé mi camino y lo recorro decidida. ¿Qué me pedís que te espere? ¿Estas seguro de querer venir conmigo? Está bien. Puedo frenar, tomarte la mano y que sigamos juntos… pero ya después no quiero discursos. No quiero indecisiones. No quiero ataduras.

0

8.50 am

Posted by Tefi Cabanne on 8.6.09

Entré. Volví a entrar y quise salir. Ese olor que me llenaba, a la vez me dolía. Cada rincón envolvía un recuerdo y cada paso llevaba más dudas. Me solté. Me tuve que soltar. Parecía todo conocido, algo familiar. Mi suspiro y sus preguntas. Había dejado algo olvidado, o mejor dicho, algo de mí escondido. El sol que pasaba. Las horas que terminaban. Su sueño quedaba detenido.
Good morning. Abrazos encontrados. Lágrimas gastadas. Y de nuevo ese olor que me lastima. Esas paredes inocentes con sus fotos memorizadas. Ese rocío que atrapa el ruido de lo prohibido. Ese camino que recorríamos de la mano, hoy lo recorremos distanciados.
Porque no esperé. Porque sólo lo necesitaba. Porque tampoco lo pensé, es algo que sentí. Algo que vuelvo a sentir. No te juzgo. No catalogo. No sospecho, sólo actúo. Volví a buscar lo que escondí. Volví a esconder lo que dejé. Volví a olvidar lo que olvidé.

0

Yo. Tú. Él.

Posted by Tefi Cabanne on 4.6.09
Vuelvo a creer que tiene sentido. Vuelvo a sentir que sí puedo salir de esta incertidumbre permanente. Indiferencia persistente. Creo pensar en algo más allá de lo que pensé hasta hoy. Quiero mostrar que cambió. Intuyo que todo se movió. Me permito soñar y desear cosas diferentes. Elijo terminar y comenzar. Cambiar y sostener.
No es algo nuevo, alguna otra vez lo sentí. Algo viejo que vuelve a aparecer. A resurgir. A transformar. Es raro pero lindo. Es lindo pero inusual. Es inusual pero riesgoso. Un riesgo que tengo que asumir.
Alguien que no quiere creer. Alguien que quiere querer. Nadie que nada ve. Nadie que siempre postergó, algo que jamás sintió. Porque algo que no se siente, es algo que no existe. Algo que nunca podría tener valor si nunca le importó.
Ese miedo que vuelvo a sentir. Esa sensación que vuelve a mí. Ese extraño camino que no quería tomar. Esa dirección a la cual me dirijo. Ese yo que no lo permitía. Ese alguien que no veía.
Despedida sin terminar. Bienvenida sin comenzar. Comienzos que terminan. Finales que comienzan. Confusiones que se sientan conmigo a conversar. Discusiones con almohadas de noches congeladas. Lágrimas que no se sentirán. Sonrisas que vendrán.

Copyright © 2009 Mi hoja un blog All rights reserved. Theme by Laptop Geek. | Bloggerized by FalconHive.